Πριν απο 44 χρόνια, πεθαίνει η μεγαλύτερη μορφή του αντιδικτατορικού αγώνα. Φυλακίστηκε, καταδικάστηκε σε θάνατο, δραπέτευσε και φυλακίστηκε εκ νέου σε ένα κελί-τάφο, γιατί πίστεψε στη Δημοκρατία, πάλεψε γι’αυτήν και γιατί είχε μάθει να ζει ελεύθερος, γιατί είχε μάθει να αγαπά την αλήθεια και να αγωνιζεται μέχρι τέλους γι’αυτές τις αξίες, γι’ αυτά τα ιδανικά.
Πριν 44 χρόνια, ο άνθρωπος που πάλεψε για τη Δημοκρατία, για την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος και την εκκαθάριση της κοινωνίας αλλά και του πολιτικού συστήματος από τους ανθρώπους που συνεργάστηκαν με τη Χούντα των Συνταγματαρχών , ο Αλέκος Παναγούλης, χάνει τη ζωή του στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης, έπειτα από ένα μυστηριώδες τροχαίο. Κομμένα φρένα και λάδια στο δρόμο κατέστησαν σίγουρο τον θάνατο του Αγωνιστή Παναγούλη.
Να σημειωθεί ότι ο Παναγούλης είχε δεχθεί επιθέσεις στο πολιτικό του γραφείο με διαρρήξεις και απειλητικά μηνύματα σε περίπτωση που καταθέσει τα στοιχεία, με τα οποία ερχόταν σε σύγκρουση με δύο πολιτικά πρόσωπα, τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης της Νέας Δημοκρατίας Ευάγγελο Αβέρωφ και τον Δημήτριο Τσάτσο.
Η δράση, οι αγώνες και η μορφή του παραλίγο τυραννοκτόνου θα μείνουν για πάντα στις καρδιές και στο μυαλό όλων των δημοκρατικών πολιτών και θα γίνει σύμβολο των δημοκρατικών αγώνων.
