Ο δικηγόρος και εργατολόγος Διονύσης Τεμπονέρας το έγραψε ακριβώς όπως είναι, πριν λίγο σε άρθρο του στο rosa.gr: “Το σχέδιο νόμου (πτωχευτικός κώδικας) ικανοποιεί όλες τις απαιτήσεις των τραπεζών. Όλες εκείνες οι αξιώσεις των τραπεζών, που ακόμα και στα χρόνια της ‘σκληρής’ μνημονιακής περιόδου (2010-2014) δεν γίνονταν αποδεκτές, θα γίνουν νόμος του κράτους, με αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες να αντιμετωπίσουν το φάσμα της μαζικής πτώχευσης”.
Με το νέο πτωχευτικό κώδικα η κυβέρνηση επιλέγει να συγκρουστεί μετωπικά με την κοινωνία, προχωρώντας στην πιο βίαιη αναδιανομή περιουσίας και εισοδήματος υπέρ των τραπεζών και των fund. Πρόκειται για μια επιλογή με δύο διαστάσεις, μια ηθική και μια πολιτική.
Η ηθική διάσταση αφορά στο γεγονός ότι το κοινωνικό συμφέρον και ο σεβασμός κάποιων μίνιμουμ προδιαγραφών κοινωνικής ειρήνης δεν απασχολούν καθόλου την κυβέρνηση, τη στιγμή κιόλας που το ίδιο το κόμμα της ΝΔ είναι το πιο υπερχρεωμένο κόμμα σε ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά για έναν ανεξήγητο λόγο συνεχίζει και λειτουργεί. Η ηθική δηλαδή διάσταση είναι επί της ουσίας ανήθικη. Ξεδιάντροπα ανήθικη. Απάνθρωπα ανήθικη.
Η πολιτική διάσταση αφορά στο διάβασμα των δημοσκοπήσεων από το κυβερνητικό επιτελείο. Η απόσταση από τον ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου είναι κοντά στις 20 μονάδες, κατά συνέπεια η εφαρμογή ακραία αντικοινωνικών πολιτικών, εκτιμούν στο Μαξίμου, δεν πρόκειται να προκαλέσει φθορά μεγαλύτερη από αυτή που θα απειλούσε τον “αέρα νίκης” που έχει σήμερα η ΝΔ. Σε μια κρίσιμη περίοδο, με ένα σκληρό χειμώνα μπροστά μας, η κυβέρνηση επιλέγει να ρίξει τις πιο σκληρές ζαριές της βλέποντας την αξιωματική αντιπολίτευση να μην μπορεί να κεφαλοποιήσει οποιαδήποτε φθορά.
Ο νέος πτωχευτικός κώδικας έρχεται να επαληθεύσει τις πιο σκοτεινές προβλέψεις μας: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκλέχθηκε, υποτίθεται, για να φέρει ανάπτυξη, δουλειές και επενδύσεις στον τόπο, αλλά αντί για αυτό, μόλις ένα χρόνο μετά την εκλογή της, διαλύει τον κοινωνικό ιστό με τρόπο βίαιο.
Τα θέλαμε και τα πάθαμε. Για ακόμη μια φορά.
