Δικαιοσύνη σε αναστολή: Δύο χρόνια από τον ανεξιχνίαστο θάνατο του Βασίλη Μάγγου

Πέρασαν δύο χρόνια από τότε που ο Βασίλης Μάγγος έχασε τη μάχη με τη ζωή. Την τελευταία μάχη στην οποία δήλωσε παρών και στην οποία νικήθηκε, έχοντας να αντιμετωπίσει έναν μηχανισμό δαιδαλώδη και σκοτεινό. Ο ξυλοδαρμός του στις 14 Ιουνίου του 2020 έξω από τα δικαστήρια του Βόλου ήταν κάτι που σημάδεψε ανεξίτηλα τη ψυχολογία του, πλήττοντας καθοριστικά τον ήδη ευαίσθητο οργανισμό του. Κατέρρευσε ένα μήνα μετά, με τα κενά και ερωτήματα για την ιατροδικαστική έρευνα, το ρόλο της αστυνομίας και της δικαιοσύνης να παραμένουν μεγάλα κι αναπάντητα. Διενεργήθηκε  κρυφή νεκροτομή ερήμην του συγγενικού του περιβάλλοντος, χωρίς κανείς να γνωρίζει τους λόγους μίας τέτοιας απόφασης.

Ο Βασίλης ήταν παρών σε μαθητικούς και φοιτητικούς αγώνες, στα αντιφασιστικά αναχώματα, στην εξέγερση του Δεκέμβρη, στο κίνημα υπεράσπισης των καταλήψεων, στις πορείες αλληλεγγύης και στη στήριξη των ανθρώπων στις Σταγιάτες, απέναντι στο περιβαλλοντικό έγκλημα στο Βόλο με το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ-Lafarge. Βρέθηκε αντιμέτωπος με μεγαλοπαράγοντες και συμφέροντα στην πόλη πουν δεν ήθελαν την τίμια και «καθαρή» δράση του, ενοχλούσε πολλούς καθ’όλη τη διαδρομή του.

Ποτέ κανείς δεν έμαθε αυτά τα δύο χρόνια τι ακριβώς συνέβη στο Βασίλη και πώς βρέθηκε στον άλλο κόσμο. Η πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου αποφεύγει διαρκώς να δώσει απαντήσεις, η κυβέρνηση αδιαφορεί για την αστυνομική βία και το καθεστώς τραμπουκισμού που επικρατεί στο Βόλο. Η δικαιοσύνη δεν έχει δώσει τις κατάλληλες απαντήσεις, ούτε έχει ερευνήσει εις βάθος την υπόθεση και τα κόμματα στη Βουλή έχουν ξεχάσει την υπόθεση.

Ο Βασίλης δεν είχε πειράξει κανέναν, κι όμως πέθανε. Άλλοι, που δολοφόνησαν ή βίασαν αθώες ψυχές, κυκλοφορούν ελεύθεροι, συνεχίζουν να προσβάλλουν τα θύματα και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, και να δυναμώνουν τις φωνές εντός κι εκτός της χώρας που μιλούν ανοιχτά, εδώ και χρόνια, για αντιδημοκρατική παρέκκλιση της κυβέρνησης και του κράτους.