Μεγάλα προβλήματα στη δημόσια Υγεία και εμείς στο ίδιο έργο θεατές
Συνωστισμός, καθυστερήσεις, ράντζα, ανάγκη για περισσότερο προσωπικό για τη διαχείριση της εφημερίας. Για πόσο ακόμα θα βιώνουν οι πολίτες αυτή την κατάσταση; Για πόσο καιρό ακόμα θα μιλάμε για τα ίδια θέματα και τα ίδια προβλήματα;
Μια από τις προεκλογικές υποσχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη και βασικός πυλώνας των προγραμματικών δηλώσεις της νέας κυβέρνησης ήταν η στήριξη του ΕΣΥ.
Η προεκλογική αντιπαράθεση δεν εστίασε καθόλου στα ουσιαστικά προβλήματα εντός των νοσοκομείων, με ευθύνη όλων των κομμάτων, ενώ το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί τα περιστασιακά ανθρώπων που παλεύουν ακόμα και να φτάσουν εγκαίρως στο νοσοκομείο.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) έχει εξελιχθεί εδώ και δεκαετίες σε έναν μηχανισμό γεμάτο προβλήματα και εμπόδια, δυσκολίες και ελλείψεις, που δημιουργεί ανασφάλεια και πολλές φορές φόβο στους πολίτες. Το ΕΣΥ αδυνατεί να παρέχει πολλές φορές επαρκώς και διαρκώς ακόμη και τις πιο βασικές υπηρεσίες, όπως τη διακομιδή ενός ασθενούς στο νοσοκομείο, ενώ παράλληλα το υπάρχον προσωπικό δίνει μάχη για να προσφέρει τα βασικά στους πολίτες, να δημιουργήσει τις μίνιμουμ συνθήκες φυσιολογικής εξυπηρέτησης και παροχής φροντίδας.
Η Ελλάδα, διαχρονικά, ξοδεύει λιγότερα κατά μέσο όρο σε σύγκριση με την πλειοψηφία των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και υστερεί σε ποιότητα, αλλά όχι σε αριθμό υποδομών. Παράγει περισσότερους γιατρούς από όσους μπορούν να απορροφηθούν, με πολλούς να κυνηγούν την τύχη τους στο εξωτερικό. Οι μισθοί παραμένουν χαμηλοί, αποτελώντας μία από τις βασικότερες αιτίες των προβλημάτων που υπάρχουν σήμερα.
Σε μεγάλες πόλεις της χώρας και σε αστικά κέντρα υπάρχει σύστημα εκ περιτροπής εφημερίας, με τα προβλήματα διαχείρισης να είναι μεγάλα και σημαντικά. Ειδικά στην Αθήνα και το λεκανοπέδιο Αττικής, όπου συγκεντρώνεται πάνω από το 1/3 του πληθυσμού της χώρας, οι ανάγκες των πολιτών δεν καλύπτονται, με το ΕΚΑΒ κάθε βράδυ να μεταφέρει ασθενείς από τη μια άκρη της Αττικής στην άλλη, ασθμαίνοντας, προσπαθώντας να σώσει ό,τι σώζεται.
Συνωστισμός, καθυστερήσεις, ράντζα, ανάγκη για περισσότερο προσωπικό για τη διαχείριση της εφημερίας. Για πόσο ακόμα θα βιώνουν οι πολίτες αυτή την κατάσταση; Για πόσο καιρό θα μιλάμε για τα ίδια θέματα και τα ίδια προβλήματα;
Σε δεσμεύσεις δεν έχει προχωρήσει μόνο η σημερινή κυβέρνηση. Και η προηγούμενη κυβέρνηση Μητσοτάκη τις ίδιες εξαγγελίες έκανε, όπως και εκείνες που προηγήθηκαν σε βάθος ετών. Τα αποτελέσματα οικτρά και, ειδικά τώρα, με μια αναιμική αντιπολίτευση στη Βουλή, η πίεση προς την κυβέρνηση θα είναι ακόμη πιο χαλαρή, με συνέπεια οι αναγκαίες αλλαγές να καθυστερούν ακόμη περισσότερο.
