Γιατί τέτοιο μίσος προς τη νεολαία κύριε Μητσοτάκη;
Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος, η πολιτική αναποτελεσματικότητα και η ιδεολογική τοξικότητα της κυβέρνησης απειλούν σοβαρά πλέον την κοινωνική ειρήνη και την ασφάλεια των πολιτών.
Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος, η πολιτική αναποτελεσματικότητα και η ιδεολογική τοξικότητα της κυβέρνησης απειλούν σοβαρά πλέον την κοινωνική ειρήνη και την ασφάλεια των πολιτών.
O Ισπανός πρωθυπουργός τόνισε ότι είναι επιτακτική ανάγκη οι υπηρεσίες πληροφοριών «να προσαρμοστούν στις δημοκρατικές και συνταγματικές αρχές».
Δεν είναι ούτε η πανδημία, ούτε η ενεργειακή κρίση που μας εμποδίζουν να ορθοποδήσουμε. Είναι το πολιτικό προσωπικό που μας κρατά πίσω, με τον σημερινό πρωθυπουργό σε περίοπτη θέση.
Κύκλοι στις Βρυξέλλες που γνωρίζουν την ελληνική πολιτική πραγματικότητα υπογραμμίζουν στο rosa.gr ότι μια κυβέρνηση συμμαχίας αποτελεί ένα πιθανό σενάριο για να μην υπάρχουν «απότομες αλλαγές που θα πλήξουν την πολιτική σταθερότητα στη χώρα εν μέσω κρίσιμων γεωπολιτικών εξελίξεων και οικονομικών πιέσεων».
Δεν υπάρχει καμία ενθαρρυντική ένδειξη ότι η πορεία των πραγμάτων σε οικονομία και γεωπολιτική θα αλλάξει και είναι γεγονός ότι ήδη έχουμε εισέλθει σε έναν ακόμα μεγάλο κύκλο κρίσης, αντίστοιχο με αυτόν που άνοιξε η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.
Όσο εξυπηρετούμε τις ανάγκες των συμμάχων μας που μας πουλάνε όπλα για να βγαίνουν εκείνοι κερδισμένοι στο όνομα της «συνεργασίας», θα συνεχίζουμε να βγαίνουμε πολλαπλώς ζημιωμένοι και να μην έχουμε ισότιμες σχέσεις συνεργασίας.
Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε που η χώρα βγήκε από τα μνημόνια, ωστόσο στην πραγματικότητα, στις τσέπες μας, στην καθημερινότητα ελάχιστα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Κι αυτά τα ελάχιστα κινδυνεύουν να εξαφανιστούν μέσα στη δίνη της νέας κρίσης.
Ο Γιώργος Καπουτζίδης έβαλε stop στην ομοφοβία. Ας βάλουμε κι εμείς stop σε κάθε προσβλητική δήλωση, σε κάθε ομοφοβικό και σεξιστικό παραλήρημα απέναντι σε συμπολίτες μας.
Είναι δεδομένο ότι πρέπει να υπάρξει μια διαφορετική κουλτούρα στο σύστημα δασοπροστασίας και ευρύτερα στο ζήτημα της πρόληψης. Υπάρχει όμως η πολιτική βούληση;
Η αντιπολίτευση πρέπει να κινηθεί πιο δυναμικά και να αναλάβει πρωτοβουλίες. Δεν αρκούν οι δηλώσεις και η αντιπαράθεση.
Οι μεγάλες κρίσεις φέρνουν πολιτικές αλλαγές, κάτι που αναμένεται να συμβεί και στη χώρα μας με την κυβέρνηση Μητσοτάκη που αποδυναμώνεται συνεχώς και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να χάνει ερείσματα μέχρι και στον στενό του περιβάλλον.
Μια ολόκληρη κοινωνία «βραχυκυκλώνει» μαζί με την κυβέρνηση, πληρώνοντας την εξοργιστική αδράνεια όλων αυτών των μηνών.
Ό,τι πρωτοβουλίες κι εάν τώρα πάρει ο πρωθυπουργός, είναι πλέον αργά και τα χρέη είναι τόσο μεγάλα που χωρίς γενναίο «κούρεμα» δεν μπορούν να καλυφθούν.
Ειδήσεις που θεωρούνται άβολες ή μη κολακευτικές για την κυβέρνηση δεν δημοσιεύονται στην πλειοψηφία των ΜΜΕ, εξέλιξη που μαζί με διώξεις δημοσιογράφων και τη δολοφονία ενός φέρνει την Ελλάδα στην τελευταία θέση μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ στο δείκτη ελευθεροτυπίας.
Η υπόθεση του Ζακ Κωστόπουλου αφορά το σύνολο του κοινωνικού σώματος κι αντανακλά τα σκοτεινά ελατήρια όσων αυθαίρετα προσβάλλουν την κοινωνική ειρήνη και την ασφάλεια των ανθρώπων.
Για τους millennials και την Gen Z, η εργατική καθημερινότητα είναι «φορτωμένη» με μια σειρά από εμπόδια, δυσκολίες και πολλές φορές αδιέξοδα που συνδέονται τόσο με την ίδια την εργασία, αλλά και με το σύγχρονο περιβάλλον οικονομικής εξαθλίωσης.
Στελέχη της ΝΔ φαίνεται να έχουν βάλει στο στόχαστρο τον ίδιο τον πρωθυπουργό και να προκαλούν ρωγμές στην ομερτά που επικρατεί στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος.
Ποια πληρώνει τις συνέπειες αυτής της κρίσης; Ποια επωμίζεται το κόστος της ενεργειακής ανεπάρκειας; Ποια νιώθει ανασφάλεια μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις. Μα φυσικά η ευρωπαϊκή κοινωνία, οι πολίτες στα κράτη-μέλη της ΕΕ που βλέπουν τις πολιτικές ηγεσίες να είναι διαρκώς κατώτερες των περιστάσεων.
Την ώρα που η χώρα μας συνεχίζει να έχει την ακριβότερη τιμή χονδρικής στην Ευρώπη, ο πρωθυπουργός βρίσκεται στη Σκοτία και «διαβουλεύεται» με τον πρίγκηπα Κάρολο για το Τατόι.
Η στρατηγική αυτή αφορά στην αναβίωση του θεσμού από το «παράθυρο» και στον προσεταιρισμό των τελευταίων βασιλόφρονων στους έσχατους κόλπους της ελληνικής πολιτικής σκηνής.