Stay calm και δες τη ζωή ολιστικά

«Όραμά μου για την επόμενη τετραετία είναι να γίνουν οι νέοι πρωταγωνιστές» δήλωσε ο πρωθυπουργός μιλώντας σε φοιτητές και νεαρούς εργαζόμενους σε εταιρίες τεχνολογίας που τον επισκέφτηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου την προηγούμενη εβδομάδα. Και συνέχισε προσθέτοντας ότι «Η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει συνολικά καλές δουλειές, καλές απολαβές, οικογένεια, φίλους αιι ένα εξαιρετικό περιβάλλον στο οποίο να εργάζεται κανείς αλλά και να ζει. Και νομίζω ότι αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία για νέους ανθρώπους οι οποίοι έφυγαν και είναι διατεθειμένοι να γυρίσουν».

Ξεκινώντας από το τελευταίο, ας πούμε ότι ο πρωθυπουργός έχει τις καλύτερες των προθέσεων και πράγματι θέλει να επιστρέψει ένα μέρος του ανθρώπινου δυναμικού στη χώρα. Άνθρωποι, δηλαδή, που δεν τα έβγαζαν πέρα από τις καταστροφικές πολιτικές των προηγούμενων 30 ετών που διέλυσαν μισθούς, εργασία, δικαιώματα και προοπτικές. Τι ακριβώς έχει κάνει η σημερινή κυβέρνηση για να διαμορφώσει ένα ασφαλές, αναπτυσσόμενο και σταθερό εργασιακό περιβάλλον, με αξιοπρεπείς μισθούς και προοπτικές επαγγελματικής ανέλιξης; Τι ακριβώς έχει κάνει αυτά τα χρόνια για να στηρίξει την εργασία και τα εργασιακά δικαιώματα, όταν αποδυναμώνει τους μηχανισμούς προστασίας της εργασίας, προωθεί νομοσχέδια που εξαχρειώνουν τους εργαζόμενους και προχωρά σε μεγάλες περικοπές στις δημόσιες επενδύσεις; Πάνω σε ποια βάση και με ποια δεδομένα προσκαλεί τους οικονομικούς μετανάστες των μνημονιακών χρόνων να επιστρέψουν στην πατρίδα και να εργαστούν εδώ; Με τι μισθούς θα εργαστούν, σε ποιο κράτος πρόνοιας και με ποιο κόστος για τη ψυχική τους υγεία;

Το πολιτικό προσωπικό που διοικεί τη χώρα δεν μπορεί να διαμορφώσει τις συνθήκες για καλές δουλειές και καλές απολαβές στο καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό της, ούτε να στηρίξει τα τεχνικά επαγγέλματα. Συνολικά δεν μπορεί να προσφέρει προοπτικές βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης. Η χώρα μας είναι ουραγός σε όλους τους κοινωνικούς και οικονομικούς δείκτες καταγράφει έναν από τους χαμηλότερους μισθούς και το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας σε ΕΕ και Ευρωζώνη, με τις εκτιμήσεις για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας να είναι για ακόμη μια φορά δυσοίωνες. Στη μεγάλη του πλειοψηφία το πολιτικό προσωπικό που διαχειρίστηκε τη τύχη του τόπου τα προηγούμενα έδειξε στην καλύτερη περίπτωση ανικανότητα και ανεπάρκεια, στη χειρότερη αδιαφορία. Γι’ αυτό έχουμε σήμερα αυτά τα αποτελέσματα. Δεν είναι ούτε η πανδημία, ούτε η ενεργειακή κρίση που μας εμποδίζουν να ορθοποδήσουμε. Είναι το πολιτικό προσωπικό που μας κρατά πίσω, τα ακραία φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής που δεν καταπολεμώνται, η ιδιοκτησιακή αντίληψη του κράτους από τις περισσότερες πολιτικές ηγεσίες και η απουσία κάθε οράματος, κάθε αίσθησης κοινότητας και συλλογικής αντίληψης και δράσης. Έχουμε πολλά παραδείγματα κρατών και πολιτικών που μπορούμε να ακολουθήσουμε, αλλά δεν το κάνουμε. Ό,τι σπέρνεται σε αυτό τον τόπο δυσκολεύεται τόσο πολύ να φυτρώσει και να μεγαλώσει, που πολλές φορές μαραίνεται γρήγορα και πεθαίνει.

Αν προσπαθήσει κανείς να σταχυολογήσει τις δηλώσεις του πρωθυπουργού αυτά τα τρία σχεδόν χρόνια διακυβέρνησης θα βρεθεί ενώπιον ενός ερωτήματος: Θα αναρωτηθεί εάν πράγματι εννοεί όσα λέει ο κ. Μητσοτάκης ή προσβάλλει τη νοημοσύνη μας. Εάν συμβαίνει το πρώτο, τότε είτε ο πρωθυπουργός βλέπει κάτι που εμείς δεν βλέπουμε. Εάν συμβαίνει το δεύτερο, τότε πρέπει να πάρει την απάντησή του στην κάλπη – κι αυτή η απάντηση πρέπει να είναι ηχηρή.