Πάνω από όλα η αστυνομία, όχι η ασφάλεια των πολιτών

«Ασφάλεια για όλους, ασφάλεια παντού», ήταν το σύνθημα που υπήρχε πίσω από το πόντιουμ όπου μίλησε ο κ. Μητσοτάκης. Ο πρωθυπουργός επέλεξε να βρεθεί και να μιλήσει σε εκδήλωση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για την ασφάλεια και τη μείωση της εγκληματικότητας, στην πρώην Σχολή Αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας, όπου δεν παρέλειψε να πλέξει το εγκώμιο των αστυνομικών οργάνων για τη δράση τους.

Πέρα από τα όσα προκλητικά είπε ο πρωθυπουργός περί «ασφάλειας», η ημέρα που επέλεξε για να μιλήσει σε μία τέτοια εκδήλωση δεν μπορεί να ξεφεύγει της σημειολογίας: Λίγο πριν, εννέα αστυνομικοί είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα για υπόθεση διαφθοράς, για την ακρίβεια διακίνησης μεταναστών στην Κρυσταλοπηγή Φλώρινας, ενώ την αμέσως προηγούμενη ημέρα οι δύο κατηγορούμενοι για τον βιασμό της 19χρονης κοπέλας στο Α.Τ. Ομονοίας είχαν αφεθεί ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους.

Ο κ. Μητσοτάκης ήταν αρκετά προσεκτικός στις δηλώσεις του και για τις δύο παραπάνω υποθέσεις, παρέχοντας απόλυτη κάλυψη τόσο στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου, όσο και στη διοίκηση της αστυνομίας. Μίλησε περί επιτυχημένης «πάταξης της εγκληματικότητας», αλλά απέφυγε να μιλήσει για την εγκληματικότητα που εκκινεί από τους κόλπους της αστυνομίας κι απλώνεται στην κοινωνία και τους πολίτες. Δήλωσε ότι «δεν θα γίνει ανεκτή καμία κατάχρηση οργάνου της τάξης εις βάρος πολίτη», ενώ μπροστά του εξελίσσονταν όχι μία, αλλά δύο υποθέσεις εγκληματικής παραβατικότητας και κατάχρησης εξουσίας από αστυνομικούς.

Γνήσιος θαυμαστής του δόγματος της «μηδενικής ανοχής», ο πρωθυπουργός αποδεικνύει ότι δεν τον απασχολούν τα φαινόμενα διαφθοράς, οι βιασμοί και η γενικότερη συμπεριφορά των αστυνομικών απέναντι στους πολίτες, αλλά η υπηρέτηση του οράματος ενός αστυνομοκρατούμενου κράτους που αντιμετωπίζει τα κοινωνικά προβλήματα με καταστολή. Η ΝΔ, επί ηγεσίας τόσο του Αντώνη Σαμαρά όσο και σήμερα, ειδικά σήμερα επί ηγεσίας Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει εγκαταλείψει πλήρως την κεντροδεξιά και εμπνέεται πλέον αποκλειστικά από κατασταλτικές νοοτροπίες και ιδέες του πολιτικού περιθωρίου. Είναι πλέον ένα κόμμα που ακροβατεί στα όρια της alt-right και της ακροδεξιάς, με ελάχιστα προβεβλημένα στελέχη να αντέχουν να ασκήσουν κριτική, έστω και κομψά, σε αυτό που βλέπουν να είναι σήμερα το κυβερνών κόμμα.

Η αντιπολίτευση έχει μεγάλα περιθώρια να ασκήσει γόνιμη κριτική στην κυβερνητική διολίσθηση προς την ακροδεξιά και θα πρέπει να επιταχύνει το βηματισμό της. Όσο δεν το κάνει, θα παραμένει παρακολουθητής των εξελίξεων και θα φτάσει στο σημείο να μην έχει λόγο ύπαρξης. Η συγκυρία είναι κρίσιμη κι όποιος δεν το έχει αντιληφθεί, θα βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο, με την κοινωνία να πληρώνει και πάλι το «μάρμαρο», μπαίνοντας και μένοντας εγκλωβισμένη για καιρό σε μία ιδιαίτερα σκοτεινή θεσμικά, πολιτικά και οικονομικά περίοδο.