ΣΥΡΙΖΑ: Απαιτείται μεγάλη δουλειά για την ανασυγκρότηση του χώρου

Ο αλληλοσπαραγμός στο ΣΥΡΙΖΑ εδώ και πάνω από δύο μήνες έβλαψε και συνεχίζει να βλάπτει τον ευρύτερο χώρο της αριστεράς και της κεντροαριστεράς. Ήταν και είναι μια διαδικασία επώδυνη, μια διαδικασία που τράβηξε πολύ και πρέπει να ολοκληρωθεί.

Η διήμερη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής (ΚΕ) του ΣΥΡΙΖΑ το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε έφερε εξελίξεις, οι οποίες με τη σειρά τους αναμένεται να φέρουν νέες εξελίξεις, που είναι ακόμη άγνωστο αν θα έχουν θετικό ή αρνητικό αποτύπωμα στην κοινωνία.

Αυτό το δίμηνο που πέρασε από την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη και την εσωκομματική κόντρα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έβλαψε και το καταταλαιπωρημένο μας πολιτικό σύστημα, αφήνοντας παράλληλα ανεξέλεγκτη την εκτελεστική εξουσία εντός και εκτός Βουλής. Όλη αυτή η κατάσταση έχει απογοητεύσει βαθιά πλήθος κόσμου από όλες τις ηλικιακές ομάδες και έχει πλήξει συλλογικά τη κοινοβουλευτική μας δημοκρατία – μια δημοκρατία αντιμέτωπη με μεγάλες θεσμικές προκλήσεις. Με δυο λόγια, οι οδύνες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ το καθιστούν ακόμη πιο ευάλωτο ιδεολογικά, εκλογικά και κοινωνικά, με το δουλειά που πρέπει να γίνει το επόμενο διάστημα για να ανακτηθεί το χαμένο έδαφος να είναι γιγαντιαία.

Πολλοί από όσους  επιλέγουν να μην μιλήσουν δημόσια και να μην πάρουν θέση υπέρ της μιας ή της άλλης πλευράς σε αυτόν τον θυελλώδη «εμφύλιο», δεν το έχουν κάνουν όχι επειδή δεν γνωρίζουν πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις ή επειδή δεν έχουν άποψη, αλλά γιατί διατηρούν το μίνιμουμ σεβασμό απέναντι σε έναν χώρο που έρχεται που μακριά, που στην ιστορική του διαδρομή γαλούχησε γενιές ολόκληρες και διαμόρφωσε συνειδήσεις. Με τις ήττες και τις νίκες του. Με τις διαψεύσεις και τις επαληθεύσεις του. Η σιωπή είναι χρυσός κάποιες φορές και ίσως τώρα είναι μια από αυτές τις φορές. 

Η αλλαγή στην ηγεσία ενός κόμματος φέρνει αναπόφευκτα μία νέα κατάσταση και αυτό είναι απόλυτα λογικό. Όλες οι πλευρές κλήθηκαν να διαχειριστούν τη νέα κατάσταση. Άλλοι το έκαναν με τρόπο συνετό, πολιτισμένο, με τρόπο καθαρά πολιτικό, με σεβασμό στον εσωκομματικό «αντίπαλο», άλλοι με επιθέσεις, ξεκατινιάσματα κι πλήρη έλλειψη σεβασμού και συντροφικής αλληλεγγύης. Σε κάθε περίπτωση, η συνολική εικόνα που βγήκε προς τα έξω – με βάση και τις δημοσκοπήσεις – είναι μία εικόνα χάους, οργής, μίσους και σύγκρουσης χωρίς  ιδεολογικό περιεχόμενο.

Ό,τι κι αν έχει προηγηθεί, όποιες κόντρες κι αν υπάρχουν, όσοι βαθιές κι αν είναι, αυτό που συμβαίνει σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ντροπιαστικό για όλους. Η σοβαρότητα και το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και του αυτοσεβασμού πρέπει να κυριαρχήσει και να βγουν μπροστά εκείνοι που μπορούν να το υπηρετήσουν καλύτερα. 

Πρέπει να μπει λοιπόν ένα τέλος στην κατρακύλα αυτής της περιόδου. Και πρέπει να μπει άμεσα, ακόμη κι αν το τραύμα δεν επουλωθεί ποτέ. Πρέπει να μπει όμως άμεσα τέλος, διαφορετικά η κοινωνική αποδοκιμασία για όλες τις πλευρές θα είναι τόσο συντριπτική που θα είναι όλοι ανεξαιρέτως χαμένοι. Όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ ή όποιο άλλο κόμμα γεννηθεί πέριξ αυτού, αλλά συνολικά ο χώρος που κινείται στα αριστερά και κεντροαριστερά του πολιτικού φάσματος.