Για την αξιοπρέπεια και την ασφάλειά μας

Κάποιοι συνάνθρωποί μας έχασαν τους δικούς τους και σήμερα βρισκόμαστε όλοι μας δίπλα τους, είτε με τη φυσική μας παρουσία στις ανά την επικράτεια κινητοποιήσεις, είτε νοερά με το μυαλό και τη σκέψη μας.

Έχουμε στερέψει από λόγια, αλλά τα συναισθήματα είναι και θα παραμείνουν εκεί, ζωντανά, σφηνωμένα μέσα μας. Δεν χωνεύεται αυτό που έγινε. Δεν χωνεύεται με τίποτα και, κυρίως, είναι αδύνατον να αντιληφθεί κάποιος νοήμων πώς ακριβώς πέρασαν τόσες και τόσες κυβερνήσεις τα τελευταία 20 χρόνια και δεν έγινε απολύτως τίποτα για την ασφάλεια των επιβατών στο σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας. Δεν έχει σημασία τι λένε, τι δικαιολογίες φέρνει ο κάθε εκλεγμένος πολιτικός, υπουργός ή πρωθυπουργός. Δεν έχει σημασία τι γράφουν τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Δεν έχουν σημασία πολλά από όσα λέγονται και γράφονται αυτές τις ημέρες γιατί πάνω από όλα πλανάται ένα ερώτημα βαθιά υπαρξιακό: Που οδηγείται αυτό το κράτος; Που οδηγούμαστε ως κοινωνία; Ποιοι μας κυβερνούν και ποιους τελικά εκλέγουμε;

Βαθιά μέσα μας υπάρχει και το στοιχείο της συλλογικής ευθύνης, μαζί με την ατομική ευθύνη. Τα τελευταία 20 χρόνια εκλέχθηκαν κυβερνήσεις που μας οδήγησαν στα μνημόνια, χρεοκόπησαν τον τόπο, έδιωξαν στο εξωτερικό εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας, κυρίως νεότερης ηλικίας, φτωχοποίησαν την κοινωνία, έκοψαν τα όνειρά μας. Μας έκαναν, με δύο λόγια, μία κοινωνία βαθιά δυστυχισμένη και συμπλεγματική. Εμείς τους εκλέξαμε, εμείς τους δώσαμε το πράσινο φως να ενεργήσουν εγκληματικά εις βάρος μας. Έχουμε ευθύνη όλοι μας, ο καθένας στο μέτρο που του αναλογεί, είτε ψηφίσαμε χρεοκοπημένες κυβερνήσεις, είτε άλλα κόμματα, είτε απείχαμε από την κάλπη.

Φυσικά και δεν μπορούμε να πάμε τον χρόνο πίσω και να πούμε ότι «ό,τι έγινε, έγινε», αλλά μπορούμε πάντα, πάντα, να αλλάξουμε τους συσχετισμούς προς όφελός μας, προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Πρέπει να πάμε στην κάλπη και να ψηφίσουμε, να στείλουμε το μήνυμά μας, να στηρίξουμε εκείνες τις δυνάμεις που εμείς εκτιμάμε ότι μπορούν να μας πάνε ένα βήμα παραπέρα, ένα βήμα λίγο καλύτερα από το σήμερα. Έχουμε μεγάλη ευθύνη και σε αυτή την εκλογική διαδικασία και σε κάθε εκλογική διαδικασία. Ας μην συνεχίσουμε να βγάζουμε τα μάτια μας μόνοι μας. Έχουμε πάρα πολλές αφορμές για να ψηφίσουμε – άλλες χωρίς αίμα κι άλλες βαμμένες με αίμα.