Γιατί ρημάζουν δεκάδες χιλιάδες ακίνητα του δημοσίου; 

Ναι, πρόκειται για έναν ακραία υψηλό αριθμό. 72.000 είναι τα ακίνητα που βρίσκονται στην περιουσία του Δημοσίου που παραμένουν αναξιοποίητα, όπως αποκάλυψε προ λίγων ημερών ο Παύλος Γερουλάνος. Διαμερίσματα, κτίρια ολόκληρα, προνομιακά οικόπεδα που στέκουν ανεκμετάλλευτα, στοιχειωμένα μέσα και έξω από τον αστικό ιστό, σαν τρύπες θανάτου.

Ναι, 72.000 ακίνητα στέκουν σαν κουφάρια σε μια μία χώρα που αντιμετωπίζει έντονο στεγαστικό πρόβλημα, διαρκώς επιδεινούμενο από την ενίσχυση των τουριστικών ρευμάτων και την επέκταση του Airbnb. Η χώρα δεν έχει στεγαστική πολιτική, δεν έχει πλάνο και σχέδιο για την στέγαση, σαν να μην υπάρχει το πρόβλημα, σαν να μην το βλέπει να ταλαιπωρεί χιλιάδες πολίτες και μια μεγάλη ανθρώπινη, παραγωγική αλυσίδα.

Τα όποια μέτρα έχουν υιοθετηθεί δεν παράγουν αποτελέσματα, δόθηκαν κάποια στεγαστικά δάνεια σε νέους σε ένα περιβάλλον τραπεζικής στενότητας και έλλειψης επενδύσεων, η «Golden Visa» δεν αποτελεί βιώσιμο μέτρο, το παράλληλο οικιστικό απόθεμα που δεν αξιοποιείται πιέζει ανοδικά τις τιμές ενοικίασης και ούτω καθεξής.

Η χώρα χρειάζεται εθνική στεγαστική πολιτική, με τολμηρά μέτρα και παρεμβάσεις που θα καλύπτουν τις διογκούμενες κοινωνικές ανάγκες. Εργαλεία υπάρχουν, η ευρωπαϊκή εμπειρία και οι καλές πρακτικές υπάρχουν, η επανασύσταση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας μπορεί να προχωρήσει, καθώς η δανειοδότηση, αν δεν είναι εκτεταμένη και δεν συνοδευτεί με παράλληλες πολιτικές επένδυσης στην κατοικίας, δεν αρκεί.

Σε κράτη-μέλη της ΕΕ, όπως στην Αυστρία για παράδειγμα, έχουν αναπτυχθεί δημοτικές κατασκευαστικές εταιρείες (βλ. σχετικό άρθρο στο Eteron) που αναλαμβάνουν να επισκευάσουν κτίρια δημοτικής ιδιοκτησίας, είτε να οικοδομήσουν καινούργια, αξιοποιώντας κρατικούς πόρους. Στην περίπτωσή μας, μπορεί να υπάρξει γενναία χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανάκαμψης, αφού πρώτα οργανωθεί ένα δίκτυο καταγραφής ακινήτων και αναγκών ανά δήμο και στη συνέχεια ανά περιφέρεια.

Τόσο η κυβέρνηση, όσο και τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και η τοπική αυτοδιοίκηση έχουν την ευκαιρία να κινηθούν αποφασιστικά σε αυτό το πεδίο. Έχουν όμως τη θέληση;