Ποιους «λαδώνει» ο Πούτιν;

Η Ρωσία μετέφερε περισσότερα από 300 εκατομμύρια δολάρια σε ξένα πολιτικά κόμματα, αξιωματούχους και πολιτικούς σε πάνω από 24 χώρες από το 2014 και μετά, στο πλαίσιο της προσπάθειας που καταβάλλει η Μόσχα για να αυξήσει την επιρροή της στο εξωτερικό, σημείωσε υψηλόβαθμος αξιωματούχος της διοίκησης Μπάιντεν.

Δεν πρόκειται σίγουρα για κάποιο καινούργιο νέο, ούτε θα πρέπει να πέφτουμε από τα σύννεφα. Αυτό που κάνει η Ρωσία, το κάνουν ενδεχομένως κι άλλες πολιτικές ηγεσίες και σίγουρα δεν αφορά μόνο πολιτικά κόμματα, αλλά σε σημαντικό βαθμό και τα ΜΜΕ. Όπως δηλαδή έκανε η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τη «λίστα Πέτσα», μοιράζοντας κρατικό χρήμα από εδώ κι από εκεί για να «λαδώσει» τα περισσότερα ΜΜΕ ώστε να προβάλλουν γενναιόδωρα το κυβερνητικό αφήγημα.

Τη μυστική δράση του Κρεμλίνου αποκάλυψαν οι ΗΠΑ δίχως, ωστόσο, να αποκαλύψουν σε ποιες χώρες έδρασαν οι Ρώσοι και ποια κόμματα και πολιτικοί έλαβαν στήριξη από τη Μόσχα. Έριξαν, δηλαδή, περισσότερο λάδι στη φωτιά της σύγκρουσης με τη Ρωσία τη στιγμή που κορυφώνεται η ενεργειακή κρίση και οι τιμές έχουν φτάσει στα ύψη με θύματα τις κοινωνίες και τους πολίτες. Σε μια στιγμή που η Κομισιόν, μετά και τη χθεσινή, απογοητευτική ομιλία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δείχνει πιο αδύναμη κι απροετοίμαστη από ποτέ. Σε μια στιγμή που οι Δημοκρατικοί και ο Αμερικανός πρόεδρος ζορίζονται δημοσκοπικά ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών για το Κογκρέσο. Τώρα, τυχαία, ανασύρεται και πάλι το θέμα της χρηματοδότησης κομμάτων από τον Πούτιν. Τώρα που έχουν «σφίξει τα γάλατα» για ΕΕ και ΗΠΑ.

Οι διαδρομές του χρήματος είναι πολλές, σύνθετες και συνήθως αόρατες με γυμνό μάτι, αλλά και μέσα από τις σχετικές τραπεζικές υπηρεσίες που είναι επιφορτισμένες με το ξέπλυμα χρήματος. Δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση η αποκάλυψη τέτοιων διαδρομών, ειδικά όταν σε αυτές μπλέκονται τρίτοι παίκτες και δρώντες με κατ’επίφαση «δημοκρατική» δράση. Πάγια τακτική των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας, πολιτικών ηγεσιών μεγάλων και ισχυρών, αλλά και μικρών κι αδύναμων κρατών, είναι η άσκηση επιρροής, ευθείας και έμμεσης, μέσα από διαφορετικά κανάλια. Αυτό συνέβαινε από την εποχή της επέκτασης των αποικιών στις αρχές του 20ου αιώνα και κορυφώθηκε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου και η κατάρρευση του κομμουνιστικού μπλοκ δεν σήμαινε ότι κατέρρευσαν κι αυτές οι πρακτικές. Απλά άλλαξαν κουστούμι και προσαρμόστηκαν στο παγκόσμια καπιταλιστικό σύστημα.

Είναι γελοίο, λοιπόν, να κάνει ότι προβληματίζεται η κυβέρνηση για το αν ελληνικά κόμματα έχουν δεχθεί χρηματοδότηση από τη Ρωσία. Αυτό δεν θα το μάθουμε ποτέ ή δεν θα επαληθευτεί ποτέ. Όσο για εκείνους που θέλουν να στήσουν αφήγημα περί στήριξης ακροδεξιών κομμάτων στην Ευρώπη από τη Ρωσία, χωρίς να θέλω να στηρίξω ή να αναιρέσω έναν τέτοιο ισχυρισμό, ας κοιτάξουν πρώτα τα τερατώδη λάθη της κεντροδεξιάς και της σοσιαλδημοκρατίας τα τελευταία 20 χρόνια που τροφοδότησαν το γιγάντωμα του τέρατος του φασισμού, της ακροδεξιάς και της alt-right. Δεν φταίνε τρίτες χώρες αν η ευρωπαϊκή ακροδεξιά δυναμώνει, αλλά τα δημοκρατικά κόμματα, συντηρητικά και προοδευτικά, που απογοήτευσαν τον κόσμο, θόλωσαν οράματα και συνειδήσεις. Ειδικά το κυβερνών κόμμα στην Ελλάδα, ας κρατά χαμηλά την μπάλα γιατί έχει συμβάλλει καθοριστικά στην άνοδο ακραίων δυνάμεων μέσα από τη ρητορική των στελεχών του και του ίδιου του πρωθυπουργού, με τελευταίο, χτυπητό και τραυματικό παράδειγμα την όλη πολεμική και επιχειρηματολογία γύρω από τη Συμφωνία των Πρεσπών και την ανεξέλεγκτη πατριδοκαπηλία.

Λέτε όλο αυτό με τα συλλαλητήρια κατά της Συμφωνίας να το χρηματοδότησε η Ρωσία του Πούτιν; Να έστησε έναν τέτοιο σκηνικό, στηρίζοντας τον ανεξέλεγκτο εσμό των ακροδεξιών και εθνικιστών που έριχναν στάχτη στα μάτια των πολιτών περί «προδοσίας» από την προηγούμενη κυβέρνηση; Να στήριξε όλους αυτούς που σήμερα αναγνωρίζουν τους βόρειους γείτονές μας με τη συνταγματική τους πλέον ονομασία και δεν λένε κιχ για όσα έπραξαν εκείνες τις μέρες του 2018; Βρε λέτε να είναι από πίσω τους ο Πούτιν;

Δεν το πιστεύουμε. Ωστόσο, όλα τα κόμματα καλό θα ήταν να είναι προσεκτικά σε ό,τι έχει να κάνει με την λεγόμενη «ξένη παρέμβαση», ειδικά ο πρωθυπουργός που εδώ και ενάμισι μήνα, έπειτα από την αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών, μιλά με συνέπεια για ξένες δυνάμεις που απεργάζονται σχέδια ανατροπής της πολιτικής σταθερότητας στη χώρα…

Ένα είναι βέβαιο: Ενόψει εκλογών θα ακούσουμε πολλά σε μια προσπάθεια να αλλάξει η κεντρική ατζέντα, που δεν είναι άλλη από το πώς θα στηριχτεί η κοινωνία απέναντι στην ενεργειακή κρίση και φτώχεια το επόμενο διάστημα. Αυτό είναι το μείζον και σε αυτό η κοινωνία ζητά απαντήσεις κι από την κυβέρνηση κι από τα υπόλοιπα κόμματα.