Άλλα μηνύματα έλαβε ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ στο Eurogroup, άλλα μηνύματα εκπέμπει σήμερα, λίγες ώρες πριν ο πρωθυπουργός δώσει συνέντευξη Τύπου με θέμα την οικονομία, την ανάπτυξη και τα εργασιακά.
Μέχρι τις εκλογές όλα θα υποτάσσονται στην ψηφοθηρία και μετά από αυτές θα αρχίσει το «μάζεμα» των δαπανών. Όσο αργότερα γίνει το μάζεμα, τόσο μεγαλύτερο θα είναι και τόσο περισσότεροι πολίτες θα επηρεαστούν αρνητικά.
Η ανησυχία που υπάρχει σε υγειονομικό επίπεδο επεκτείνεται και στο επίπεδο της οικονομίας, με την απειλή μίας νέας επιδείνωσης στην παγκόσμια υγεία να επιδρά καθοριστικά στις οικονομίες και τις αγορές.
Εκεί πρέπει να δώσει έμφαση η επόμενη κυβέρνηση, εκτός αν και πάλι έχουμε τον Μητσοτάκη πάνω από το κεφάλι μας.
Η στέγη, το «κεραμίδι πάνω από το κεφάλι» μας, είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και βασική παράμετρος ενδυνάμωσης της κοινωνικής συνοχής.
Το 2022 μας αποχαιρετά με βαριά σκιά στο ενεργειακό πεδίο και στην οικονομία. Μία σκιά που θα μας ακολουθήσει και το 2023, λειτουργώντας συνδυαστικά, προκαλώντας αβεβαιότητες και διλήμματα.
Κάθε προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου, αλλαγής ατζέντας κι αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης έχει και θα συνεχίσει να έχει μεγάλο κόστος. Και το κόστος αυτό το πληρώνει και θα συνεχίσει να το πληρώνει η κοινωνία, οι πολίτες, εμείς δηλαδή.
Τα ερωτηματικά, οι προκλήσεις, ίσως και τα αδιέξοδα που θα έχουμε μπροστά μας την επόμενη τετραετία θα είναι τέτοια που όσα ζούμε σήμερα ίσως είναι…παιχνιδάκι. Η κυβέρνηση θέλει να κερδίσει κάποιες εντυπώσεις, αλλά κινούμενη με αυτή τη στρατηγική ναρκοθετεί το μέλλον όλων μας.
Η περίοδος που ζούμε τώρα μπορεί να μας θυμίζει αρκετά το 2008, όταν και τότε βλέπαμε ότι κάτι ανησυχητικά μεγάλο ερχόταν για να μας παρασύρει.
Μου έλεγε ένας φίλος χθες ότι «ευτυχώς έχουμε το κίνημα και τη νεολαία για να μπορούμε να εκφραζόμαστε, να υπάρχει ένα ισχυρό αντίβαρο στην κυβερνητική βαρβαρότητα». Συμφωνώ απόλυτα μαζί του.
Η αλήθεια είναι ότι βουλιάζουμε. Βουλιάζουμε αργά και βασανιστικά. Κι αυτό δεν πρόκειται να το παραδεχθεί ποτέ η κυβέρνηση γιατί χαλάει το κάλπικο αφήγημά της.
Μπορεί να περάσαμε και να περνάμε μία κρίση, αλλά την κρίση συνείδησης δεν την περάσαμε και συνεχίζουμε να συμπεριφερόμαστε εκλογικά, πολιτικά και κοινωνικά με τον ίδιο τρόπο που κάναμε πριν μπούμε στην περιπέτεια και τρικυμία των μνημονίων.
Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Γιοσέπ Μπόρελ, αναγνώρισε μερικές δυσάρεστες αλήθειες, τις οποίες πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες αλλά και συνάδελφοί του στην Κομισιόν δεν παραδέχονται ή διστάζουν να τις ομολογήσουν δημόσια.
Στην τελευταία του έκθεση το Ταμείο τονίζει ότι η ενεργειακή κρίση της Ευρώπης δεν θα είναι προσωρινή και ότι ο χειμώνας του 2023 μπορεί να είναι ακόμη δυσκολότερος από τον φετινό.
Η ψευδαίσθηση ότι η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ θα σπεύσουν να ανακουφίσουν τα εκατομμύρια νοικοκυριά που δοκιμάζονται από την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση, καταρρέει καθημερινά.
Όλους τους προηγούμενους μήνες ο πρωθυπουργός υπεραμυνόταν των επιλογών του να αφήσει την αγορά να «αυτορυθμιστεί», αγνοώντας τι ακριβώς γινόταν γύρω του. Σήμερα, με τις τιμές στα ύψη, μιλά για πλαφόν.
Ο επικεφαλής του ESM επισκέφτηκε τη χώρα μας και μίλησε για την επόμενη μέρα, χρησιμοποιώντας «μνημονιακό λεξιλόγιο» για να συνεννοηθούμε.
Η επόμενη κυβέρνηση, είτε με τον Μητσοτάκη, είτε με τον Τσίπρα, είτε με κάποιον άλλο επικεφαλής, θα κληθεί να ισορροπήσει μεταξύ παχυλών υποσχέσεων και σκληρής πραγματικότητας, μεταξύ της ανάγκης της κοινωνίας για βαθιές «ανάσες» και της βίαιης συγκράτησης των δαπανών και του αναμενόμενου δημοσιονομικού «σφιξίματος».
Το πιο άθλιο που μπορεί να κάνει κάποιος πολιτικός για την κοινωνία και τους πολίτες της είναι, αντί να επενδύει στην πρόοδο και την εξέλιξη, να επενδύει στον φόβο και την ανασφάλεια.
Σήμερα, περισσσότερο από ποτέ, απαιτούνται γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Ποιος όμως θα τις αναλάβει; Ποιος έχει τη δύναμη, τη θέληση, το όραμα και τη νομιμοποίηση να πάει τα πράγματα ένα βήμα παρακάτω;
