_ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Ο πρωθυπουργός και το μισό υπουργικό συμβούλιο χρωστούν 13 εκατ. ευρώ. Μπορούμε να εμπιστευόμαστε μία κυβέρνηση με τόσα πολλά στελέχη της να χρωστούν τόσα πολλά;

Είμαστε ουραγοί όχι μόνο σε επίπεδο δεικτών, αλλά και σε επίπεδο νοοτροπίας – κι αυτό ίσως είναι περισσότερο ανησυχητικό συνολικά για την κοινωνία και το μέλλον του τόπου.

Ας ξεκαθαρίσει λοιπόν ο πρωθυπουργός τί θα κάνει. Αν κάνει εκλογές τον Σεπτέμβρη-Οκτώβρη, να το δηλώσει δημόσια, να μην παίζει με τις λέξεις και να συγκροτήσει τους βουλευτές του. Αν πάει για την άνοιξη, να το πει σε όλους τους τόνους, γιατί το βουνό που έχει μπροστά της η κοινωνία είναι πολύ ψηλό.

Τα καύσιμα έχουν ήδη γίνει είδος πολυτελείας, με την κατανάλωσή τους να καθίσταται απαγορευτική για την πλειονότητα του πληθυσμού.

Η σοβαρότητα, το πλάνο και η κοινωνική ευαισθησία λείπουν από τον κ. Μητσοτάκη. Κι όσο λείπουν, τόσο θα βαθαίνει η ανασφάλεια και θα πληθαίνουν οι σκέψεις ότι η ΝΔ θέλει να φορτώσει τα βάρη της δικής της πολιτικής στους αντιπάλους της.

Όσο και να πανηγυρίζουν στην κυβέρνηση, το ποσοστό ανάπτυξης του πρώτου τριμήνου του 2022 είναι ήδη χαμηλότερο κατά 1.1% από το αντίστοιχο του τελευταίου τριμήνου του 2021, με την ελληνική οικονομία να παρουσιάζει τρομακτικές μακροοικονομικές ανισορροπίες.

Όσο ακολουθείται το ίδιο ακριβώς μείγμα πολιτικών και δεν αλλάζει προσανατολισμό το οικονομικό επιτελείο, τόσο θα βαθαίνει η κρίση και θα μεγαλώνουν τα αδιέξοδα.

Διεθνείς οργανισμοί και προοδευτικοί οικονομολόγοι έχουν ήδη προειδοποιήσει από τον Απρίλιο για αυτή την κατάσταση, ωστόσο οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όπως και στην περίπτωση της κρίσης του 2008, καθυστερούν να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις, δρώντας κοντόφθαλμα και προς όφελος συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων.

Δεν είναι ούτε η πανδημία, ούτε η ενεργειακή κρίση που μας εμποδίζουν να ορθοποδήσουμε. Είναι το πολιτικό προσωπικό που μας κρατά πίσω, με τον σημερινό πρωθυπουργό σε περίοπτη θέση.

Κύκλοι στις Βρυξέλλες που γνωρίζουν την ελληνική πολιτική πραγματικότητα υπογραμμίζουν στο rosa.gr ότι μια κυβέρνηση συμμαχίας αποτελεί ένα πιθανό σενάριο για να μην υπάρχουν «απότομες αλλαγές που θα πλήξουν την πολιτική σταθερότητα στη χώρα εν μέσω κρίσιμων γεωπολιτικών εξελίξεων και οικονομικών πιέσεων».

Δεν υπάρχει καμία ενθαρρυντική ένδειξη ότι η πορεία των πραγμάτων σε οικονομία και γεωπολιτική θα αλλάξει και είναι γεγονός ότι ήδη έχουμε εισέλθει σε έναν ακόμα μεγάλο κύκλο κρίσης, αντίστοιχο με αυτόν που άνοιξε η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008.

Η μεγάλη πλειοψηφία των millennials και Gen Z έχει έρθει αντιμέτωπη με μία σκληρή οικονομική κατάσταση και πραγματικότητα: περιορισμένη αγοραστική δύναμη, υψηλά ενοίκια και χαμηλές προσδοκίες.