Ο Μίλτος είναι δώρο για την κοινωνία μας
Ο Τεντόγλου είναι ένα αθλητικό και κοινωνικό πρότυπο για όλους μας, μικρούς και μεγάλους. Τύποι σαν τον Μίλτο μας πάνε συλλογικά μπροστά, σαν να έχουν μία αποστολή.
- 25.08.2023
Πολιτικός αναλυτής και σύμβουλος επικοινωνιακής στρατηγικής, ο Δημήτρης Ραπίδης είναι ιδρυτής του ευρωπαϊκού κέντρου ερευνών Bridging Europe. Έχει διατελέσει επιστημονικός συνεργάτης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα Ηνωμένα Έθνη, με άρθρα του να έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή ΜΜΕ.
Ο Τεντόγλου είναι ένα αθλητικό και κοινωνικό πρότυπο για όλους μας, μικρούς και μεγάλους. Τύποι σαν τον Μίλτο μας πάνε συλλογικά μπροστά, σαν να έχουν μία αποστολή.
Η Πάρνηθα καίγεται και ξανακαίγεται, αλλά τόσα χρόνια δεν έχουμε δει ούτε ένα ολοκληρωμένο, ούτε ένα βιώσιμο σχέδιο πρόληψης για να μην ξανακαεί. Ένα πλάνο που να περιορίζει, έστω, άμεσα τη φωτιά και να την ελέγχει.
Αυτός ο “ευλογημένος τόπος”, όπως συνήθιζαν να λένε οι δικοί μας, γονείς και παππούδες, δεν είναι πια τόσο ευλογημένος. Θα πρέπει να αλλάξουν πολλά για να γίνει και πάλι, αν γίνει, ευλογημένος.
Με αφορμή το χθεσινό δείπνο, η ελληνική κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί δυναμικά, να προτείνει λύσεις ή να στηρίξει προτάσεις στενότερης συνεργασίας στα Βαλκάνια και ειρήνευσης στην Ουκρανία. Διαφορετικά, θα πρόκειται για ακόμη μία ενέργεια που εξυπηρετεί συμφέροντα τρίτων, καθιστώντας τη χώρα μας μεσάζοντα και βαστάζο άλλων συμφερόντων.
Τα κοινωνικά δίκτυα έχουν πάρει φωτιά, με χρήστες να μιλούν για “σατανική ιδέα”. Η συνομωσιολογία καλά κρατεί, όντας διαχρονικά ένα δημοφιλές σπορ που γοήτευε πολλούς.
Η απουσία υπολογίσιμου αντιπάλου απέναντι στην κυβέρνηση δημιουργεί ένα νέο πολιτικό πλαίσιο που κάνει τους πολίτες πολύ πιο απαιτητικούς. Το αν αυτό θα κάνει το πολιτικό και κομματικό μας σύστημα συνολικά πιο ώριμο, μακριά από το εύκολο μονοπάτι του λαϊκισμού, είναι ένα μεγάλο στοίχημα για όλους.
Απομένουν λιγότερο από δύο μήνες για την κάλπη των αυτοδιοικητικών εκλογών και φαίνεται ότι περισσότερο αφορούν τους υποψήφιους συνδυασμούς κάποια επικοινωνιακά «πυροτεχνήματα», παρά μία συντονισμένη προσπάθεια να δοθεί έμφαση σε προτάσεις, στην ουσία δηλαδή των εκλογών.
Το κίνημα για τις παραλίες είναι το δέντρο που φαίνεται ότι ως κοινωνία μπορούμε να κατακτήσουμε, μία σημαντική προωθητική ενέργεια που μπορεί να αγκαλιάσει ολόκληρο το δάσος των μικρών και μεγαλύτερων προβλημάτων και παθογενειών στο ζήτημα της διαχείρισης του δημόσιου χώρου.
Αν θέλουμε να πορευτούμε μπροστά, λύνοντας τα προβλήματα που μας κρατούν εγκλωβισμένους σε ένα τοξικό παρελθόν και παρόν, πρέπει να προχωρήσουμε σε ρήξεις. Ρήξεις με αντιλήψεις και πρακτικές.
Υπάρχει το καλό και το δυσμενές σενάριο, ωστόσο με βάση την εμπειρία που έχουμε μέχρι τώρα, πιο πολλές είναι οι πιθανότητες να επαληθευτεί το δεύτερο.