Για πόσο ακόμα θα πεθαίνουν άνθρωποι στο Αιγαίο;

Ο υγρός τάφος του Αιγαίου μεγαλώνει με ευθύνη ανθρώπων που ασκούν συγκεκριμένες πολιτικές αποτροπής κι αναχαίτισης. Οι πρόσφυγες και μετανάστες που έχασαν τη ζωή τους σε Λέσβο και Κύθηρα θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, να είχαν περάσει ανθρώπινα στην πατρίδα μας και να είχαμε έναν πολιτισμένο, άρτια οργανωμένο μηχανισμό υποδοχής, καταγραφής και ενσωμάτωσης.

Όχι όμως. Οι πολιτικές ηγεσίες κι από τις δύο πλευρές του Αιγαίου προτιμούν να περισυλλέγουν νεκρούς, να κάνουν pushback, να συμπεριφέρονται με βαρβαρότητα και να συνεχίζουν να κρατούν κλειστά τα σύνορα για να τροφοδοτούν μίσος και εθνικισμό. Το βίντεο που ανέβασε χθες ο κ. Μηταράκης με την τουρκική ακτοφυλακή να ασκεί βία σε πρόσφυγες επαληθεύει την τακτική που ακολουθούν Ελλάδα και Τουρκία: Η μία πλευρά επιχειρεί να ρίξει στην άλλη την ευθύνη για το προσφυγικό, στην ουσία όμως αμφότερες είναι υπεύθυνες για τις πολιτικές που ασκούνται και για τους θανάτους ανθρώπων.

Η τραγωδία σε Λέσβο και Κύθηρα αποδεικνύει ότι οι πολιτικές ηγεσίες τα ρίχνουν όλα στο βωμό του πολιτικού συμφέροντος και ενός σιχαμένου, τοξικού, ρατσιστικού, εγκληματικού ιδεολογήματος περί «καθαρότητας της φυλής». Γιατί αυτό ακριβώς κρύβεται από πίσω, πίσω από την βαρβαρότητα απέναντι σε ανθρώπους. Οι πολιτικές αποφάσεις τόσο του Κυριάκου Μητσοτάκη, όσο και του Ταγίπ Ερντογάν έχουν καθαρά ιδεολογικό πρόσημο – και είναι το ίδιο πρόσημο, οι ίδιες ιδεολογικές αναφορές και για τους δύο. Απλά ο ένας ελέγχεται κάπως από την ΕΕ, του τραβάνε που και που το μανίκι, ενώ ο Τούρκος ομόλογός του είναι ανεξέλεγκτος.