Τι να την κάνεις την θέρμανση στ’ Άγραφα αν έχεις τάμπλετ;
Το πομπώδες «Ειδικό Αναπτυξιακό Σχέδιο Αγράφων» δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία τρύπα στο νερό, όπως τόσα και τόσα σχέδια στο παρελθόν.
Το πομπώδες «Ειδικό Αναπτυξιακό Σχέδιο Αγράφων» δεν είναι τίποτα παραπάνω από μία τρύπα στο νερό, όπως τόσα και τόσα σχέδια στο παρελθόν.
Τι έχουμε μέχρι τώρα στο Ελληνικό; μία χαρακτηριστική υπόθεση κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας, κρατικοδίαιτου καπιταλισμού δηλαδή, με κεφάλαια που καλύπτονται κατά πλειοψηφία από την ελληνική κοινωνία, για την ανάπτυξη μιας ιδιωτικής πόλης προνομιούχων.
Σε τουλάχιστον 10 υποθέσεις τα τελευταία χρόνια διακρίνουμε ένα πέπλο αδιαφάνειας κι αποφάσεις που ξεφεύγουν από τις κοινές αντιλήψεις περί δημοκρατίας και δικαίου.
Αφήνουμε εδώ το σημείωμά του, κειμήλιο πληρότητας, γενναιότητας και θάρρους, παρακαταθήκη για όλους, για να μην χαθεί. Το φυλάμε εμείς, όπως θα ήθελε να το φυλάει ο καθένας από εμάς που εμπνεύστηκε από τον Αλέξανδρο.
Σε πολιτισμένες κοινωνίες υποτίθεται ότι δεν υπάρχει οικογενειακή ευθύνη και οι άνθρωποι είναι ατομικά υπόλογοι για όσα πράττουν οι ίδιοι. Τι γίνεται όμως με τις περιπτώσεις των Θάνου Πλεύρη και Παναγιώτη Μίχου;
Το κίνημα φαίνεται να έχει σιγήσει και να κοιτά αμήχανα τον πόλεμο να μαίνεται. Να μην στέκεται στο πλευρό των προσφύγων, να μην στηρίζει τους Ρώσους έφεδρους και πολίτες που δεν θέλουν τον πόλεμο και διαμαρτύρονται κατά του Πούτιν, να μην πιέζει τις πολιτικές ηγεσίες για τερματισμό των εχθροπραξιών.
Είναι απορίας άξιο πώς οι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ άντεχαν να τον βλέπουν να «ξεπλένει» τον παιδοβιαστή-μαστροπό, να μιλά με τα καλύτερα λόγια για εκείνον, να τον ακούν να εξευμενίζει την ανείπωτη βαρβαρότητα και τον σαδισμό εις βάρος ενός 12χρονου παιδιού.
Όλα τα ονόματα, ένα προς ένα, όσων εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα σε αυτό το εγκληματικό, απάνθρωπο κύκλωμα. Πρόκειται για μείζον θέμα προστασίας του κοινωνικού συνόλου.
Η ψευδαίσθηση ότι η ελληνική κυβέρνηση και η ΕΕ θα σπεύσουν να ανακουφίσουν τα εκατομμύρια νοικοκυριά που δοκιμάζονται από την ακρίβεια και την ενεργειακή κρίση, καταρρέει καθημερινά.
Η τραγωδία σε Λέσβο και Κύθηρα αποδεικνύει ότι οι πολιτικές ηγεσίες τα ρίχνουν όλα στο βωμό του πολιτικού συμφέροντος και ενός τοξικού, ρατσιστικού, εγκληματικού ιδεολογήματος περί «καθαρότητας της φυλής».
Οι επιλογές της πολιτικής ηγεσίας της χώρας την καθιστούν «βαρίδι» για κοινή πορεία και συνοχή εντός της ΕΕ, όπως επίσης και για σοβαρές, προοδευτικές μεταρρυθμίσεις.
Όλους τους προηγούμενους μήνες ο πρωθυπουργός υπεραμυνόταν των επιλογών του να αφήσει την αγορά να «αυτορυθμιστεί», αγνοώντας τι ακριβώς γινόταν γύρω του. Σήμερα, με τις τιμές στα ύψη, μιλά για πλαφόν.
Η κυβέρνηση δεν αναγνώρισε κανένα λάθος της, δεν έδωσε ποτέ χώρο στην ανάγκη της κοινωνίας να πενθήσει συλλογικά, αλλά έσπειρε διχασμό, μίσος και οργή στο όνομα μιας απάνθρωπης κυβερνητικής προπαγάνδας.
Στη χώρα που τιμωρείται ο καστανάς που δεν είχε άδεια να πουλά κάστανα και η καθαρίστρια που παραποίησε το απολυτήριο δημοτικού για να βγάλει μεροκάματο, οι μεγαλόσχημοι έχουν τον τρόπο τους να βγαίνουν ατσαλάκωτοι από τις συμπληγάδες.
Ο επικεφαλής του ESM επισκέφτηκε τη χώρα μας και μίλησε για την επόμενη μέρα, χρησιμοποιώντας «μνημονιακό λεξιλόγιο» για να συνεννοηθούμε.
Αυτό που συμβαίνει στην Ιταλία, συμβαίνει σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ. Συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο. Συμβαίνει και στη χώρα μας με άλλο μανδύα.
Γαργάρα οι παρακολουθήσεις, γαργάρα η φτώχεια και η ενεργειακή κρίση στο βωμό της κούφιας επικοινωνίας και εποποιίας του λαοφιλούς ηγέτη.
Οποιοσδήποτε παρακολουθήσει χωρίς κομματικές παρωπίδες αυτό που συμβαίνει στα σύνορα με την Τουρκία, και ειδικά στο Αιγαίο τα τελευταία χρόνια, θα συνειδητοποιήσει ότι τόσο η ελληνική όσο και η τουρκική πλευρά είναι συνυπεύθυνες για τα εγκλήματα κατά των προσφύγων.
Η επόμενη κυβέρνηση, είτε με τον Μητσοτάκη, είτε με τον Τσίπρα, είτε με κάποιον άλλο επικεφαλής, θα κληθεί να ισορροπήσει μεταξύ παχυλών υποσχέσεων και σκληρής πραγματικότητας, μεταξύ της ανάγκης της κοινωνίας για βαθιές «ανάσες» και της βίαιης συγκράτησης των δαπανών και του αναμενόμενου δημοσιονομικού «σφιξίματος».
Πολλά είναι τα ερωτήματα και τα διλήμματα για την προεκλογική στρατηγική, με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να καλείται να ισορροπήσει και να προχωρήσει μέσα σε μια κινούμενη άμμο.